katha

माणूस जन्माला येताना  रडत या जगात येतो.  वेदनाही त्याला मातेच्या उदरापासून माहित झालेली असते.  आयुष्याच्या लढाईत कधी कधी ती मनोवेदना 

सकाळीच आबा घाडी आणि गणु काका खोत रामेश्वरच्या मंदिरात जावुन बसले.पुजारी पूजा करीत होता.आबा घाडी पाटलांची वाट बघत होते.का कुणास ठावुक

आमचा मुलगा अहमदाबादला शिकायला आहे . आमची ही सारखी मुलाला भेटायला जाऊया म्हणून मागे लागली होती . शनि . रवि . च्या

“काणे काका आज समीरा उठतच नाहीये हो. येता का जरा आमच्या खोलीत?” अय्यर आजोबांनी  सकाळ सकाळी हाक दिली तशी आनंद

झिंगरी ही आबा जाधवाची लाडकी लेक. आबा जाधव छोट्या गावातील साधा सरळ शेतकरी. वाट्याला आलेल्या एखादं एकरात शेती पिकवायचा. नशिबानं

“दोन दिवस झाले पोटात अन्नाचा एक कण नाही. किती हिंडलो फिरलो, तरी कोणी खायला का देत नाही? अचानक गल्लीत एवढा